برخلاف عصر قدیم که اقتصاد کشورها به چند موضوع مشخص و عمدتا تبادلات تجاری برخی از محصولات کشاورزی و کالاهای صنعتی محدود می شد، هم اینک روش های تجارت و منابع تامین مالی در جهان از چنان پیچیدگی و تنوعی برخوردار شده که برای هر کشور، حداقل یک فرصت کسب کار مناسب را فراهم ساخته است.
درآمدهای حاصل از تولید و صدور انواع محصولات کشاورزی و دامی، استخراج و تولید مواد معدنی و نفت و گاز، تولید و فروش مواد اولیه مورد نیاز صنایع، تولید انواع محصولات صنعتی معمولی و بسیار پیشرفته، گردشگری، ترانزیت کالا، صدور خدمات فنی و مهندسی و تولید علم و فروش تکنولوژی در قرن اخیر، از جمله مواردی هستند که ثروت های هنگفتی را نصیب بسیاری از کشورها نموده است به گونه ای که این کشورها را قادر ساخته تا در رویکردی کاملا اصولی و منطقی، از درآمدهای مالیاتی صرفا برای تامین هزینه های دولت و از سایر منابع برای توسعه زیر ساخت های کشور خود بهره ببرند.
خوشبختانه کشور ایران از معدود کشورهایی به شمار می رود که تقریبا از تمام مواهب و ظرفیت های مورد اشاره برخوردار است و در صورت بهره برداری درست از این توان بالقوه به راحتی می تواند، ممتازترین شرایط را به عنوان بزرگترین قدرت اقتصادی جهان برای خود ایجاد و سرعت رشد و پیشرفت همه جانبه کشور در ابعاد مختلف و نیز رفاه و آسایش عمومی را مضاعف نماید، به عبارت دیگر جمهوری اسلامی ایران نه تنها از نظر تامین منابع با هیچ مشکل و کمبودی مواجه نیست، بلکه همگام با پیشرفت در سایر امور، از تمام امکانات لازم برای یک جهش اقتصادی مطلوب نیز برخوردار است.
بی شک این موضوع از بدو انقلاب اسلامی مورد توجه مسئولین نظام قرار داشته و دستاوردهای فراوان کسب شده در طول حیات پر برکت انقلاب اسلامی در عرصه های مختلف؛ فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و افتصادی و در بخش های گوناگون صنعتی، عمرانی، علمی، آموزشی، معنوی و اعتقادی نیز بیانگر آن است که شرایط فعلی کشور با قبل از انقلاب و حتی با بسیاری از کشورهای منطقه و جهان قابل قیاس نیست، اما همان گونه که اشاره شد، قطعا با ظرفیت های موجود در کشور، این دستاوردها می توانست به مراتب بسیار بیشتر از آن چیزی باشد که در حال حاضر کسب شده است.
بدیهی است که علل عدم توفیق در دستیابی به وضعیت مطلوب و آرمانی را باید در عوامل مختلف از جمله؛ عوارض جنگ تحمیلی، حوادث مختلف طبیعی و غیر طبیعی رخ داده در کشور، عملکرد سیاسی کشورهای سلطه گر، فشارهای اقتصادی دشمن، توطئه بیگانگان و مزدوران آنها برای سرگرم ساختن مسئولین کشور به مسائل حاشیه ای و سایر موارد مشابه جستجو کرد، اما قطعا سایر مولفه ها مانند: کم رنگ شدن و فراموشی برخی ارزشهای انقلابی و اسلامی، کاهش وجدان کاری، عدم کنترل و نظارت صحیح بر امور، قدیمی بودن نظام اداری، عدم شایسته سالاری در برخی از بخش ها، ناکارآمدی و یا عدم اجرای برخی قوانین، عدم برخورداری از ضوابط به روز و حتی مواردی مانند؛ عدم توجه به بومی سازی و رعایت استانداردهای متداول در بخش های مختلف و در مجموع سوء مدیریت در استفاده بهینه از منابع و همچنین عملکرد عمومی برخی از افراد جامعه در برخورد با شرایط بحرانی نیز، در این زمینه بی تاثیر نبوده است.
امروز دیگر تردیدی وجود ندارد که دامن زدن به اختلاف سلیقه های سیاسی، مشکلات را افزون و برخورد نادرست مردم با ناهنجاری های ایجاد شده و کمبودهای احتمالی و عمدتا کاذب، بحران ها را تشدید می نماید و درست به همین دلیل است که دشمنان ایران اسلامی دائما در تلاشند تا با استفاده از این گونه فرصت ها، از تمام شگردها و ابزارهای ممکن برای دستیابی به اهداف خود بهره ببرند.
تحریم یکی از صدها روش خصمانه ای است که دشمنان مردم این مرز و بوم از همان ابتدای انقلاب اسلامی، برای به زانو درآوردن جمهوری اسلامی ایران مورد استفاده قرار داده اند و با اینکه به خوبی به ناکارآمدی آن واقفند، اما با امید واهی به عملکرد برخی از مزدوران خود در داخل کشور و پاره ای رفتارهای نادرست بروز یافته توسط برخی از عوام، همچنان بر تداوم آن اصرار دارند و این در حالی است که هم اکنون کشور برای گذر از شرایط موجود، بیش از هر زمان دیگری نیاز به همدلی، مشارکت و حضور فعال مردم در صحنه دفاع از انقلاب و مقابله با کینه و خصومت ظالمانه دشمنان دارد.
همانگونه که اشاره شد، برخورداری کشور از ظرفیت های مختلف برای تولید و تامین نیازهای ضروری کشور و وجود منابع متنوع و متعدد، به خصوص ذخایر عظیم نفت و گاز در ایران و وابستگی شدید و انکار ناپذیر سایر کشورها به این امکانات، شرایطی را ایجاد کرده که چشم پوشی از منافع آن را برای کشورهای مذکور ناممکن ساخته و آثار منفی تحریم ها را به حداقل رسانده است و لذا به تعبیر مقام معظم رهبری (دامه) اقدامات دشمن آخرین تیرهای ترکش تلقی شده و بیشتر شبیه رفتارهای بچگانه و لجوجانه ای است که نمی تواند برای مدتی طولانی تداوم داشته باشد، بنابراین قاعدتا نباید هیچگونه نگرانی از مواجهه با کمبود کالا و سایر مایحتاج مورد نیاز مردم وجود داشته باشد، اما سوال این است که چه عامل یا عواملی باعث ایجاد کمبودهای کاذب و تورم و گرانی در جامعه می شوند؟
گروهی علاوه بر موارد فوق الذکر، مشکل را ناشی از عواملی مانند؛ تحریم، افزایش جهانی قیمت ها، افزایش نرخ بیمه، افزایش نرخ مالیات، افزایش قیمت مواد اولیه، افزایش نرخ دستمزدها، افزایش هزینه های حمل و نقل، افزایش نرخ دلار و امثال آن می دانند، اما بسیاری از این عوامل خود معلول اتفاقات دیگری است که مهمترین آنها را می توان در سوء مدیریت در ابعاد مختلف، فقدان یا ضعف کنترل و نظارت و به ویژه رفتار عمومی برخی از مردم و مسئولین جامعه خلاصه کرد.
صرفنظر از مواردی که به عملکرد مسئولین اجرایی در بخش های مختلف دولتی مربوط می شود، باید رفتار آن دسته از تولید کنندگان، توزیع کنندگان، تجار، بازاریان و حتی مصرف کنندگان جاهل، بی تعهد و فرصت طلبی را که با سوء استفاده از بحران های ساختگی و ضعف های نظارتی، دست به اقداماتی مانند؛ احتکار، گرانفروشی، کم فروشی، شایعه سازی و سایر اقدامات مشابه می زنند و با مظلوم نمایی و عوام فریبی و به بهانه های مختلف در نظام اقتصادی کشور ایجاد اختلال می نمایند را در ردیف عملکرد مزدوران اقتصادی دشمن دانست و اشد مجازات را در مورد آنان اعمال نمود.
به عبارت دیگر بخش عمده تورم و گرانی و نابسامانی های موجود در بازار را باید متوجه زالو صفتانی بدانیم که به جای کمک به رفع بحران های ساختگی یا حتی واقعی، وظیفه مزدوری دشمن را بر عهده گرفته و با اولویت به منافع شخصی، نه تنها مصالح کشور و منافع مردم را نادیده می انگارند، بلکه با بکار بردن ترفندهای مختلف، ظاهرا وضعیت داد و ستد را به نفع خود تغییر داده و ساده لوحانه تصور می کنند که زیان این رویکرد ناصواب فقط نصیب دیگران خواهد شد و هیچگاه از خود نمی پرسند که این روند تا کی و تا کجا می تواند ادامه پیدا کند، غافل از آنکه تداوم این وضعیت می تواند اولا افزایش هزینه های متقابل برای خود آنان و رکود بازار کسب و کار و در نهایت ورشکستگی اقتصادی مجموعه کشور را به همراه داشته باشد.
کلام آخر اینکه، هم اینک انقلاب اسلامی در مصاف با هزاران توطئه دشمنان به سطحی از توانمندی دست یافته که اینگونه اقدامات هرگز در ادامه فعالیت های آن تاثیری برجای نخواهد گذاشت، اما مردم انقلابی و مسئولین محترم نیز باید به یاد داشته باشند که همچون گذشته، تنها همبستگی و وفاق در زیر پرچم ولایت است که می تواند کشتی انقلاب را از آسیب های احتمالی بر حذر داشته و به سرمنزل مقصود برساند و لذا باید تمام تلاش خود را معطوف رفع کاستی ها و جبران اشتباهاتی کنند که ناشی از غفلت در نگاه جامع به نیازها و ظرفیت های موجود در کشور بوده است.
این تنها راه کسب رضایت الهی و حمایت مردم از مقاومت اقتصادی برای تحقق اقتصاد مقاومتی است.
علاقمندان می توانند، جهت مشاهده سایرمقالات مرتبط با این موضوع، به بخش مقالات اقتصادی سایت مراجعه نمایند.
احمد رضا هدایتی
۱/۸/۹۱
با سلام به نکات مهمی اشاره کرده اید، اما بهتر است مطالب را مستند کنید، مانند مقاله آمریکا خطرناکترین ویروس، اگرچه در آن مورد هم به منابع اشاره نکرده اید.
در هر حال مطالب خوبی را ارائه کرده اید.
موفق باشید
سرکار خانم مینا سعیدی:
از اعلام نظر و پیشنهادات شما تشکر می کنم، همانگونه که ملاحضه کرده اید اکثر مقالات شکل ژرنالیستی دارد و لذا از درج منابع در پاره ای از موارد صرفنظر شده است، در عین حال تلاش خواهد شد تا در آینده رفرنس و فهرست منابع مورد استفاده درج گردد.
با تشکر مجدد