بسمه تعالی
رئیس محترم انجمن شعرای ایران :
با سلام واحترام و عرض ادب، همانگونه که مستحضرید ادبا ، شعرا و نویسندگان متعهد، همواره در طول تاریخ با اتکا به قدرت معجزه آسای قــلم، بـیان و کــلام خود، نقش بسیار موثری در کسب موفقیتهای ملی بخصوص پیروزی در جنگها داشتهاند.
تاریخ اسلام سرشار از نمونههایی است که فرماندهان جنگ با استفاده از نبوغ کلامی شعرا به رجز خوانی در برابر دشمن پرداخته و یا عوامل فرهنگی لشکرها با قرائت اشعار حماسی و تهییج کننده، افراد را ترغیب به مقابله با دشمن نموده و یا مانع از فرار آنها از جنگ میشده اند .
بیشک پیروزی انقلاب اسلامی ایران و موفقیت رزمندگان اسلام در مقابله با استکبار جهانی در جریان جنگ تحمیلی نیز، تا حدود زیادی مرهون قدرت تاثیرگذار آثار و اشعار معنوی، عرفانی و حماسی ادبا، شعرا و نویسندگانی بوده و هست که خاطره آنها هرگز از ذهن ملت قدر شناس و رزمندگان قهرمان ایران اسلامی پاک نخواهد شد.
چه کسی میتواند نقش ارزشمند و اثر گذار سرودهای انقلابی در ایجاد اتحاد ملی و انسجام اسلامی برای مقابله با رژیم طاغوت در جریان مبارزات ابتدای انفلاب و یا اثر اشعار حماسی دوران دفاع مقدس را که در قالب سرودها و نوحه های معنوی و عرفانی و در عین حال برانگیزاننده، از سوی مداحان اهل بیت یا شعرایی مانند مرحوم آغاسی (ره) مورد استفاده قرار می گرفت، را منکر شود.
اما اینک این سوال مطرح است، که چرا نخبگان ادبی این سرزمین، با تمام نبوغ و قابلیتهای نهفته در وجودشان، ایفای سهم خود در اعتلای علمی، فرهنگی کشور را فراموش کردهاند؟ چرا در نزد برخی شعرا، اشعار عرفانی و اخلاقی که متضمن تحکیم زیر ساختهای اخلاقی و فرهنگی جامعه بوده، جای خود را به اشعار سطحی، کم ارزش و غیر اخلاقی با مضامین عمدتا عاشقانه داده است؟ چه شده است که در محفل اندیشمندان ادبی ما، شأن ادبی و سابقه علمی این مرز و بوم که در طول تاریخ همواره بهعنوان مهد علم و دانش مطرح بوده، رنگ باخته است؟ چرا بزرگان فرهنگی کشور در حالیکه میتوانند نقشی ماندگار در اعتلای علمی و فرهنگی و اخلاقی جوانان این مرز و بوم داشته باشند، از این موضوع غفلت و کمتر از سحر سخن و کلامشان برای ترغیب و تشویق جامعه برای مشارکت در سازندگی همه جانبه کشور، در ابعاد مختلف بهره میبرند؟
اگرچه میدانم برخی کاستیها و مشکلات زندگی تاثیر زیادی در بروز این وضعیت دارد، اما باید به یاد داشته باشیم که، گذر از این بحرانها مستلزم آن است که همچون گذشته، همه ما به دور از هرگونه شائبه فکری منفی، هرآنچه را که در توان داریم، در طبق اخلاص نهاده و با یاری خدا و همکاری یکدیگر، ایرانی را بسازیم آباد و سرافراز.
در پایان ضمن پوزش از جسارت این حقیر، پیشنهاد میشود، ترتیبی اتخاذ گردد تا موضوع ارائه اشعار حماسی، برانگیزاننده، ترغیب کننده و تشویق کننده که بتواند همکاری عمومی جامعه را برای حضور فعالتر در عرصههای مختلف کار و تلاش و سازندگی کشور بهویژه در زمینه مسائل علمی به همراه داشته باشد، بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفته و در دستور کار انجمن مطرح گردد.
ضمنا به پیوست ۱۱ برگ مقالهای را که بهمنظور ارج نهادن و بیان نبوغ و تلاش ملت قهرمان ایران اسلامی در طول سالهای گذشته تهیه شده، نیز تقدیم می نماید.
توضیح: لطفاً برای مطالعه سایر مطالب ارائه شده در این زمینه، واژه «شعر» را در همین سایت (سایت ره توشه – rahtooshe.com) جستجو نمایید.
با آرزوی توفیق روز افزون برای تمامی کسانی که
قلبشان برای شکوفایی این مرزو بوم می طپد
احمد رضا هدایتی
۳۰/۲/۸۷