توقع بیجا ایجاد نکنیم (آیا گرفتار خودزنی اجتماعی نشده‌ایم)!؟

     کارشناسان امور اجتماعی، ناامیدی را به مثابه تیر خلاص بر جسم و جان جامعه می‌دانند و به تعبیر دیگر، ناامیدی سم مهلکی است که می‌تواند یک جامعهِ حتی ثروتمند و برخوردار را از پای بیندارد.

     متأسفانه مدتی است که تمام تلاش رسانه‌های خارجی و دشمنان نظام اسلامی بر تزریق این سم مهلک به پیکر جامعه ایرانی متمرکز شده و متأسفانه گاهی خواسته یا ناخواسته، رسانه‌های داخلی و ایضاً برخی از افراد و اقشار جامعه نیز بر این توطئه شوم دامن می‌زنند.

     شایعه‌پراکنی، سیاه‌نمایی شرایط و بزرگنمایی مشکلات راست و دروغ و تکرار و تأکید بر کاستی‌هایی که عمدتاً به واسطه شیطنت خود آنها به مردم و کشور ما تحمیل شده، برخی از شگردهایی هستند که استکبار و مزدوران داخلی آنها می‌کوشند تا با اتکاء به آنها، وضعیت کشور در ابعاد مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را بحرانی و رو به فروپاشی جلوه دهند.

     اگرچه وجود برخی مشکلات و کاستی‌ها انکار ناپذیر است، اما اولاً اگر با دقت بیشتری محیط اطراف خود را مورد بررسی قرار دهیم، ملاحظه خواهیم کرد که بخش قابل توجهی از نگرانی‌ها کاذب و کاملاً غیرواقعی و حاصل القائات رسانه‌های خارجی و فضای مجازی یا توقعات بی‌جا و انتظارات نادرستی است که با توانایی‌ها و عملکرد شخصی ما و یا شرایط کشور تطبیق ندارد و ثانیاً در بیان حد و اندازه واقعی آنها نیز غُلو شده است و ثالثاً معضلات مربوط به آنها فراگیر نبوده و همه اقشار جامعه را در بر نمی‌گیرد.

     به عبارت دیگر؛ علی‌رغم این‌که در طول انقلاب شکوهمند اسلامی، متناسب با وضعیت و شرایط کشور، دستاوردهای عظیمی کسب و کارهای بسیار مهمی اجرا و هدف‌های بسیار بزرگی محقق گردیده و زندگی اکثریت قریب به اتفاق جامعه بهبود پیدا کرده است، اما متأسفانه با تبلیغ دشمن، گاهی شاهد آن هستیم که دستاوردها به طور کامل نادیده انگاشته و فقط کاستی‌ها دیده می‌شود.

     البته همانگونه که رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز پیوسته تأکید کرده‌اند، همچنان نواقصی وجود دارد و خیلی از کارهایی که دولتمردان می‌توانستند با اتکاء به نیروهای درونزا و امکانات فراوان موجود در داخل کشور انجام دهند، به علل مختلفِ موجه مثل، درگیری در جنگ تحمیلی و غیرموجه مانند؛ کم‌توجهی به آموزش و اصل شایسته‌سالاری و ایضاً کم‌کاری برخی از خود ما، هنوز انجام نشده است.

     در واقع با القائات دشمن، بسیاری از ما هم‌اکنون در حالی انتظار یک زندگی شاهانه، مجلل و مرفه را داریم، که نه‌تنها خواسته یا ناخواسته القائات بیگانگان را باور کرده‌ایم، بلکه به اندازه توقعات و آرزوهایمان تلاش نکرده و یا توانایی فعالیت و اثربخشی بیشتر را نداشته‌ایم و فقط تحت تأثیر تبلیغات رسانه‌ای خارجی یا حرف دیگران، در فرآیند یک رقابت غلط اجتماعی و چشم و هم‌چشم بازی قرار گرفته‌ایم.

     همان‌گونه که اشاره شد، متأسفانه گاهی رسانه‌های داخلی از جمله رسانه ملی نیز در دام این توطئه گرفتار و با صحه‌گذاشتن و تأیید و بزرگنمایی بیش از حد مشکلات و مقصر جلوه دادن بی‌قید و شرط همه مدیران و مسئولین، ناخواسته دامنه انتظارات اجتماعی را افزایش و وخامت اوضاع را تشدید می‌نمایند.

     این در حالی است که؛ مسائل و مشکلات، ترجیحاً و حتی‌المقدور باید قبل از تبدیل شدن به یک معضل اساسی، شناسایی، اولویت‌گذاری و با همکاری متقابل مردم و مسئولین ذیربط برطرف و در صورت لزوم پس از اخذ نتیجه لازم، رسانه‌ای شوند، تا از ایجاد نگرانی و ناامیدی بی‌مورد در جامعه جلوگیری شود.

     به‌عنوان مثال؛ تقریباً تمام رسانه‌های کشور در جریان حوادثی مانند؛ سیل و زلزله، همواره فقط اشکالات کار دستگاه‌های مختلف دولتی را بیان می‌کنند و معمولاً نقش خود مردم در پیشگیری از بروز حوادث و کاهش خسارات و تلفات، نادیده انگاشته می‌شود، در صورتی‌که؛ در بسیاری از موارد اگرچه دولت نقش و مسئولیت اصلی را بر عهده دارد، اما این مسئولیت‌ها نافی نقش و وظیفه مردم در جلوگیری از کاهش اثرات حوادث نیست.

     مقاوم‌سازی و بیمه ابنیه و به‌خصوص منازل مسکونی قبل از بروز حوادث، واکنش نشان دادن و جلوگیری از تخریب محیط‌زیست توسط افراد فرصت‌طلب و زیاده‌خواه، همکاری در بهینه‌سازی مصرف آب و سایر موارد مشابه، نمونه برخی از اقداماتی هستند که جزء وظایف و مسئولیت‌های شهروندان هم قرار دارد.

     این نکته از آن جهت حائزاهمیت است، که بسیاری از شهروندان طبق یک عادت نامطلوب و حتماً ناخواسته، در هر شرایطی و حتی در صورت برخورداری از شرایط مناسب مالی، در پاسخ به چرایی و علت عدم ایفای نقش شهروندی خود، همواره ناتوانی مالی و یا ناآگاهی را دلیل اصلی کم‌کاری خود عنوان می‌کنند و در نهایت انتظار دارند دولت یک میز اداری با حقوق مکفی در اختیارشان بگذارد.

     البته ضعف نظام آموزشی در فرهنگ‌سازی و آگاه‌سازی عمومی و کم‌کاری رسانه‌ها در اطلاع‌رسانی کامل و صحیح، قابل انکار نیست، اما اخبار و اطلاعات منتشره از سوی مسئولین و رسانه‌ها، گویای این نکته است که در بسیاری از موارد، ناتوانی مالی فقط بهانه‌ای است برای شانه خالی کردن از زیر بار وظایف و مسئولیت‌های اجتماعی که بر عهده هر یک از ما قرار دارد و نشانه‌ها نیز، بر صحت این نکته دلالت دارند.

     موارد ذیل نمونه برخی از نشانه‌های بهبود تدریجی وضعیت معیشتی مردم طی سال‌های پس از انقلاب اسلامی است، موضوعی که این روزها و به‌خصوص در ایام عید امسال، شاید بیش از قبل در رسانه‌ها انعکاس یافته و به راحتی برای افکار عمومی جامعه قابل تحلیل و تفسیر است.

     یکی از خبرهای منتشره در این رابطه، افزایش حدود ۲۰ درصدی تعداد سفرهای نوروزی و سایر تعطیلات و مدت ماندگاری هموطنان در این مسافرت‌ها (اعم خارجی و داخلی) است و خوشبختانه این رفت‌وآمدها در انحصار قشر یا گروه خاصی از افراد جامعه نیست، چرا که معمولاً در طول سال و در ایام هر نوع تعطیلات، بلافاصله مناطق گردشگری و جاده‌های کشور مملو از انواع خودروهای عادی و ارزان و یا لوکس گران‌قیمت می‌شود و این وضعیت، خود گویای بهبود نسبی وضعیت معیشتی مردم است.

     علاوه براین؛ اظهارات مبنی بر رضایت اصناف از کسب و کارِ تجاری در مصاحبه ایام عید امسال آنها با رسانه‌ها و نیز حجم خریدها و رفتار اسراف‌گونه برخی از هموطنان برای تعویض و دور ریختن اثاثیه و لوازم منزل مانند؛ انواع کمد، تخت‌خواب، مبل، فرش، کابینت و سایر اقلام مشابه سالم و قابل استفاده در مناطق مختلف مرفه‌نشین و حتی مستضعف‌نشین، نه‌تنها بیانگر افزایش مستمر قدرت خرید افراد است، بلکه در پاره‌ای از موارد، مؤید تغییر نامطلوب سبک زندگی مبتنی بر فرهنگ تجمل‌گرایی و صفتِ مذموم چشم ‌و هم‌چشمی است.

     بنابراین باتوجه به وضعیت مورد اشاره، مطالبه شرایط بهتر نمی‌تواند بهانه مناسبی برای فرار از کار و تلاش مؤثر (کارآفرینی) و پوشش درستی برای ابراز نارضایتی از سوی گروه‌های عمدتاً برخوردار، در جهت دستیابی به توقعات بعضاً نابجایی باشد که گاهی ممکن است، ریشه در تغییر سبک زندگی و یا ناهنجاری‌های رفتاری و اخلاقی آنها داشته باشد.

     به‌عبارت دیگر؛ بخش عمده اعلام نارضایتی و ناسپاسی از شرایط موجود، معمولاً از سوی قشر مرفه و برخوردار جامعه مطرح می‌شود و هموطنانی که در وضعیت اقتصادی نامناسب و یا سخت به سر می‌برند، علی‌رغم نیازهای ضروری و انتظارات به حقشان، همچنان در ردیف قانع‌ترین و شاکرترین اعضای جامعه قرار دارند.

     قطعاً مقایسه تصویری و تحلیلی شرایط قبل و بعد از انقلاب اسلامی و نیز وضعیت جمهوری اسلامی ایران در قیاس با سایر کشورهای منطقه یا کشورهای همطراز می‌تواند به درک بهتر این نکات کمک و رشد جهشی و دستاوردهای ایران در بسیاری از علوم و صنایع را اثبات نماید و این اقدامی است ضروری که رسانه ملی به راحتی قادر به اجرای آن می‌باشد.

    ذکر مجدد این نکته ضروری است که؛ بی‌شک مردم ایران به‌واسطه پرچمداری احیاء اسلام ناب محمدی(ص) و با توجه به ظرفیت‌های موجود و قابل دسترس، شایسته و سزوار وضعیتی به مراتب بهتر و البته به دور از اسراف و تبذیر هستند و مسئولین نیز وظیفه دارند تا در راستای اجرای فرامین و رهنمودهای رهبر معظم انقلاب اسلامی و اسناد بالادستی کشور، این شرایط را فراهم نمایند.

احمدرضا هدایتی

کارشناس ارشد مدیریت

۱۹/۱/۹۶

نشانی الکترونیکی: ARH110@yahoo.com  نشانی سایت: rahtooshe.com

شما همچنین می توانید ...

٪ پاسخ

  1. سایت خیلی خوبی دارید لینکتونو برای چندتا از دوستام فرستادم بدردشون میخوره ممنون

پاسخ دادن به احمدرضا هدایتی لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *