انقلاب اسلامی از بدو تولد آماج هزاران توطئه از سوی دشمنان این مرز و بوم بوده است. اما به نظر می‌رسد شیوه‌ای که اخیراً بیش از سایر روش‌ها مورد توجه قرار گرفته شیوه القاء تردید است.
مقام معظم رهبری (مدظله العالی) نیز در سخنرانی اخیرشان در گردهمایی سالانه تاریخ ۱۲/۶/۸۰ جامعه اسلامی دانشجویان مشهد در این رابطه فرمودند: «تلاش آشکار از سوی واسطه‌ها و دست نشاندگان امپراطوری زر و زور، در بسیاری از عرصه‌های فرهنگی برای تردید افکنی در مبانی اسلام و انقلاب، امروز افراد دیر باور را نیز به دغدغه افکنده است.
در این روش دشمن ابتدا با استفاده از انواع ابزار و شگردهای مختلف، با ایجاد شبهه و تردید در باورها و اعتقادات افراد، گام نخست را برای القاء افکار مورد نظر برداشته و سعی می‌نماید در اعتقادات مخاطبین خود رخنه نموده و با ایجاد تزلزل در آن، زمینه تقابل با آن را فراهم آورد. مصداق این حرکت مزورانه را می‌توان در مکتوبات اخیر برخی نشریات که با بی شرمی تمام، با سوء استفاده از آزادی که نظام اسلامی برایشان فراهم نموده به مخالفت با قانون خدا «قصاص» و امثال آن پرداخته و با ایجاد ابهام در اصول اساسی اسلام، به ساحت مقدس پیامبر اکرم(ص)، امام حسین(ع) و امام زمان(عج) جسارت کرده‌اند جستجو نمود، در مرحله بعد و به مرور زمان این تردید را با کار مستمر به یقین در جهت نفی تمایلات قبلی و هنجارهای فرهنگی و دینی فرد مبدل می‌نمایند و آخرین گام، آن هنگام فرا می‌رسد که بر اثر یک تلاش مرموزانه از سوی دشمن، فرد مورد نظر نه تنها به تقبیح پندارهای قبلی خود می‌پردازد، بلکه اقدام به مقابله با اعتقادات و باورهای مذکور می‌نماید.
به این ترتیب می‌توان این روش را به سه مرحله بشرح ذیل تقسیم نمود: ۱- ایجاد شک و تردید در اعتقادات و باورهای مورد نظر، اعم از مذهبی، دینی، فرهنگی و سایر موارد ۲-ایجاد اطمینان در کارا نبودن و غیر اصولی بودن اعتقادات و باورهای مذکور با استفاده از شگردهای مختلف ۳-فراهم نمودن زمینه تقابل با اعتقادات قبلی
در این میان انتخاب فرد مورد نظر یا مخاطب نیز از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است، به این معنی که هرچه فرد مذکور از تزلزل شخصیتی بیشتری برخوردار باشد، زودتر از دیگران در مسیر انحرافی قرار خواهد گرفت، در واقع از آنجا که انسان‌ها را می‌توان در دو گروه تأثیرگذار و تأثیرپذیر مثبت و منفی قرارداد، در این خط توطئه، افراد تأثیرپذیر منفی بیش از دیگران در معرض خطر قرار دارند، این توطئه آنگاه با خطر بیشتری توأم است که مخاطب به اصطلاح جزء افراد روشن فکر خارج رفته یا تحصیلکرده‌هایی باشد که با ورود به سیستم دانشگاهی و کسب مدارج اولیه و علیرغم پهنه لایتناهی دانش با وجود اطلاعات و آگاهی‌های ناکافی، این باور در او ایجاد شده باشد که برهمه علوم تسلط یا حداقل در ایدئولوژی جدید خود به تمام آگاهی‌های لازم دست یافته و یا به عبارت دیگر خود را صاحبنظر و برتر ازدیگران حتی پرچمداران و اساتید این عرصه بداند.
این افراد معمولا با نگاهی کاملا یکسویه و با استناد به ویژگی‌های فوق، در جریان تعاملات اجتماعی تنها نکات منفی را دیده و با سلب اعتماد کامل نسبت به جامعه، آنچنان بر ایده و اعتقادات جدید خود پافشاری می‌کنند که گاهی حاضر می‌شوند برای اثبات نظر خود یا دفاع از آن، از روش‌های نامعقول و غیرمنطقی استفاده نموده و حتی نزدیکترین بستگان و دوستان خود را قربانی مرام و تفکر خود نمایند و پا را از این نیز فراتر نهاده و با زیر پا گذاشتن تمام ارزش‌های دینی و مذهبی و فرهنگی و حتی قانونی، به اشکال مختلف به ستیز با دولت‌ها می‌پردازند.
همانگونه که اشاره شد، دشمن برای دستیابی به این هدف از ابزار مختلفی مانند رسانه‌ها بویژه مطبوعات بیشترین بهره‌برداری را می‌نماید، اما این بدان معنی نیست که سایر ابزار فراموش شوند، بلکه امکاناتی مانند: ماهواره، رادیو، تلویزیون، سمینارها، نمایشگاه‌ها، فیلم و تئاتر، انجمن‌ها و مجامع، احزاب و گروه‌های مختلف رسمی و غیر رسمی و حتی مراکز آموزش و موارد مشابه آن و روش‌های گوناگونی مانند: پخش و نشر شایعات نیز معمولاً متناسب با شرایط مورد استفاده آنان قرار می‌گیرد.
بی شک بیان این مطالب به مفهوم نادیده انگاشتن معایب و اشکالات احتمالی در نظام اداری کشور نیست، بلکه تاکید بر این نکته است که افراط و تفریط در بدبینی های جاهلانه و متقابلا خوشبینی های ساده لوحانه ناشی از تبلیغات دشمنان، هر دو می توانند خطرناک و مشکل آفرین باشند، بنابراین به مصداق حدیث شریف «المُؤمنُ کیس» بر ملت آگاه و انقلابی ایران اسلامی است تا به جای منفی گرایی های بعضا کاذب و دامن زدن به مسائل حاشیه ای، با زیرکی و هوشیاری کامل همچون گذشته توطئه جدید دشمن را که ریشه‌ها و اساس انقلاب و اسلام ناب محمدی(ص) و عزم و اراده آنان برای توسعه و آبادانی کشور را هدف قرار داده و برای نیل به آن نسل جوان و بویژه دانشگاهی ما را بعنوان ابزار مورد استفاده قرار می‌دهد، در نطفه خفه سازند.
احمدرضا هدایتی- ۱۶/۷/۷۸
