دلیل شدت گرفتن برخی اتهامات واهی و هجمه‌های ناروا علیه روحانیت در سال‌های اخیر چیست؟
چه تعداد روحانی را می‌شناسید که مردم را به گران‌فروشی، کم‌فروشی، اختلاس، رانتخواری و یا غیبت و تهمت و دروغگویی و سایر گناهان توصیه کرده باشند؟
انصاف داشته باشیم، اصلا تا به حال با چنین موردی مواجه شده‌اید یا همواره عکس آن را شنیده و دیده‌اید؟
چند نفر رو حانی را سراغ دارید که زندگی تجملاتی داشته باشند و یا شخصا اهل گناهان مورد اشاره باشند؟
آیا می‌شود، عمل تعداد معدودی روحانی‌نما یا تعدادی اندکی طلبه که احتمالا دچار لغزش و انحراف در مسیر حق شده‌اند را به حساب جامعه روحانیت گذاشت؟
آیا علت این قضاوتهای ناعادلانه، سمپاشی‌ها و شایعه‌پراکنی‌های عمدتاً کذب و ناجوانمردانه شبکه‌های تلویزیونی ماهواره‌ای معاند و فضای مجازی نیست؟
به قول شهید همت فرمانده دلاور سپاه اسلام؛ یادمان باشد که هرگاه در جبهه (جبهه زندگی) مسیر درست را گم کردیم، باید نگاه کنیم و ببینیم آتش توپخانه دشمن کدام سمت را هدف قرار داده و می‌زند.
کمی تأمل کنیم، نکند نتایج خطاهای خودمان را به حساب دیگران می‌گذاریم.
احمدرضا هدایتی
کارشناس ارشد مدیریت
۲۰/۲/۱۴۰۱
نشانی الکترونیکی: ARH110@yahoo.com نشانی سایت: rahtooshe.com
سلام آقای هدایتی عزیز
شما که ماشاالله چشمتون بازه می‌بینید که خیلی از روحانیون باعث گرانی فقر اختلاس و….. شده اند از آقای روحانی واقای ریسی بالاتر مگر روحانی داریم که باعث از بین رفتن دین مردم شدند دین را زیر سوال بردندشما روحانیونی که پشت منبر دروغ می‌گویند وسعی بر انداختن همه این گند کاری های مسولین ودولت ونظام را به گردن خدارا نمیبینید؟؟؟؟
جناب آقا وحید بزرگوار سلام؛
من اصلا منکر وجود برخی افراد روحانی نمای خائن نیستم، حضرت امام هم دلشان از این‌گونه افراد خون بود.
اما اولاً نمی توانیم خطای چند روحانی ناصالح و معدود را به حساب یک جمع (مثلا جامعه علما و طلاب) بگذاریم.
ثانیا قضاوت در مورد دولت سیزدهم و شخص آقای رئیسی که تازه کارش را شروع کرده زودهنگام و دور از انصاف است.
ثالثا در بسیاری از موارد این خود ما هستیم که خواسته یا ناخواسته و آگاهانه یا ناآگاهانه تحت تأثیر القائات رسانه‌های بیگانه در حق هم ظلم می کنیم.
لابد می پرسید چطور، به شما می گویم وقتی خیلی راحت و بدون بررسی کافی و مستند، مطالب و حرفهای راست و دروغ بیگانگان و بدخواهان ملت و مملکت را می‌پذیریم.
وقتی اصل راهبردی امر به معروف و هی از منکر را ترک می کنیم و حتی با ناهیان از منکر و آمران به معروف برخورد می کنیم، باید هم انتظار افزایش ناهنجاریها را داشته باشیم.
وقتی به بهانه های مختلف (مثلا این که دیگران هم دارند دزدی می کنند) در کارمان کم فروشی، پارتی بازی، رانت خواری و …. (هر جند جزئی و ناچیز) می کنیم، نمی توانیم و نباید انتظار بهبود شرایط را داشته باشیم.
و ……
موفق باشید