بی‌هیچ دلیل قابل قبولی از آخوندها بد می‌گویند امّا به فردی مانند حسن روحانی رأی می‌دهند و هرگاه به نفعشان باشد به گفته علما و روحانیون استناد می‌کنند!
بی‌هیچ دلیل موجهی از قوم عرب متنفرند، امّا با افتخار به امارات و دُبی می‌روند و پیشرفت‌های ظاهریشان را به رخ می‌کشند و یا حتی به عامل و منبع خبریشان (مثل اینترنشنال یعنی شبکه وابسته به دربار سعودی) تبدیل می‌شوند.
روزه نمی‌گیرند اما دل‌شان برای ربنای شجریان تنگ شده و بعضاً از روی چشم و هم‌چشم بازی، افطاریهای آنچنانی می‌دهند!
کورکورانه کورش‌پرست و طرفدار پیامبر ایرانی یعنی زرتشت و یا عرفان‌های کاذب و فرقه های جعلی می‌شوند! امّا در عین حال تعلّقات مذهبی را مانع پیشرفت می‌دانند!
هرچه می‌خواهند می‌گویند و حتی مسئولین مملکت را مورد اهانت قرار می‌دهند و فحش می‌دهند در عین حال از فقدان آزادی بیان و وجود خفقان در جامعه سخن می‌گویند!
می‌گویند مرگ کسی را نخواهید و شعار «مرگ بر این و آن» باعث مشکلات مملکتمان شده، اما نه فقط در مورد آتش‌افروزی و جنگ‌طلبی و کشتار عملی بی‌گناهان توسط استکبار جهانی و نظام سلطه سخنی نمی‌گویند، بلکه از ترور هموطنشان توسط پلیدترین و شقی‌ترین آدمهای دشمن ابراز خوشحالی می‌کنند و یا در برابر آن سکوت خفت بار اختیار می‌کنند.
بازیگرانش در طلاق شهره‌اند! امّا نقش‌های عاشقانه بازی می‌کنند و سلبریتی‌هایش اکثراً دستمزدهای آنچنانی می‌گیرند و در عین‌حال به شرایط اقتصادی کشور معترضند و خود را عاشق مملکت و غمخوار محرومین جلوه می‌دهند.
نخبه و بازیگر و بازیکنش از عشق به ایران و مردم دم می‌زنند و به کشورهای ظالم غربی و شرقی مهاجرت می‌کنند و فرزندانشان را در آمریکا و اروپا به دنیا می‌آورند و به داشتن پاسپورت این کشورها و امتیاز شهروندی آنها افتخار می‌کنند.
به سفرهای تفریحی در آنتالیا و اروپا و … می‌روند و سه برابر تولید ناخالص ملی لوازم آرایشی مصرف می‌کنند، اما سفر رایگان اربعین و هزینه کربلا و مکه و غذای نذری که عمدتا نصیب محرومین می‌شود را اجحاف در حق ایتام و مستضعفین می‌دانند!
اجازه زننده‌ترین آرایش و پوشیدن مبتذل‌ترین لباس‌ها را به همسران و دخترانشان می‌دهند اما ادعای غیرت و مسلمانی دارند!
با پُتکِ فرار مغزها بر سر مسئولان می‌کوبند و خودشان از محصولات، و حتی نرم‌افزارهای ایرانیِ تولید شده توسط مغزهای ایرانی! استفاده نمی‌کنند تا مغزهایِ بیکار شوند و فرار کنند.
از روشنفکری و آگاهی و دانش بالا دم می‌زنند، اما به راحتی تحت تأثیر اخبار و اطلاعات راست و دروغ رسانه‌های خارجی قرار می‌گیرند و قبل از بررسی همه آنها را می‌پذیرند و اصلا متوجه توطئه‌های دشمنان نیستند.
به غیرمتخصص بودن برخی مسئولین اعتراض دارند و خودشان را در باب هر موضوع تخصصی و غیرتخصصی و در همه بخش‌ها و تمام عرصه‌ها صاحب‌نظر می‌دانند و بدون مطالعه کافی در هر زمینه‌ای به خود اجازه اظهارنظر و سخنرانی می‌دهند و بر صحت و دقت علمی بودن قطعی همه آنها هم اصرار می‌ورزند.
اخبار دستاوردهای علمی دانشمندان و متخصصین کشور و فرزندان خودشان را می‌بینند و می‌شنوند و حتی در زندگی‌شان لمس می‌کنند، اما یا ناجوانمردانه می‌گویند غیرواقعی و تقلبی است، یا به رغم تحریم‌های همه جانبه دشمنان، حقیرانه می‌گویند از خارج آورده‌اند و به نام خودشان ثبت کرده‌اند و یا حتی با وقاحت تمام می‌گویند در رژیم گذشته طراحی و تولید و حالا رونمایی شده است.
از شرارت و آتش‌افروزی غربی‌ها در نفاط مختلف جهان و توطئه‌ها و رفتارهای خصمانه آنها علیه ایران اسلامی باخبرند اما با بی‌انصافی تمام، مسئولین کشور خودشان را به جنگ طلبی متهم می‌کنند.
و ……..
ناشکرند و خودباوری را فراموش کرده‌اند و به راحتی مواهبی که خدا در این سرزمین در اختیارشان گذاشته و فداکاری جوانان برای حفظ آسایش و امنیت وطن و هموطنانشان را فراموش می‌کنند و به مجیزگویی غربی‌ها مبادرت می‌نمایند.
آیا نباید به ناآگاهی و یا شاید خیانت و حقارت این جماعت روشنفکرنما و …. خون گریست؟
توضیح ضروری: این متن که بدون ذکر نام نویسنده در فضای مجازی منتشر شده بود، توسط «سایت ره توشه» اصلاح و تکمیل و بازنشر شده است.
سایت ره توشه
اردیبهشت ۱۴۰۱
rahtooshe.com
