حدود یک دهه است که نسبت جمعیتی دانشجویان دختر نسبت به دانشجویان پسر در دانشگاه‌های کشور افزایش یافته و برخی از مسئولین جمهوری اسلامی ایران آگاهانه یا ناآگاهانه و به بهانه دستیابی به عدالت تحصیلی از این رخداد به عنوان یک دستاورد بزرگ نام می‌برند.
اگرچه فراهم شدن شرایط برای سهولت در ورود دختران به دانشگاه واقعاً یک دستاورد پرافتخار محسوب می‌شود، اما در عین حال چنانچه تعداد و ترکیب جنسیتی فارغ التحصیلان دانشگاهی متعادل، ضابطه‌مند و متناسب با نیاز واقعی کشور نباشد، نتایج فاجعه‌باری را به همراه خواهد داشت که بخشی از آثار آن از هم اکنون در جامعه کاملاً محسوس و ملموس است.
در واقع اسلام هیچگاه زنان را از کسب علم و دانش نهی نکرده، اما همواره یادآوری نموده که برای زنان ایفای نقش همسری برای شوهر و مادری برای فرزندان به عنوان مهمترین و مؤثرترین نقش در تعالی و پیشرفت جامعه در اولویت قرار دارد، همچنان که آنها را از انجام کار برای تأمین معاش در محیط بیرون از خانه منع نکرده است، اما در عین‌حال برای زنان چنان شأن و منزلتی قائل شده که رسماً اعلام نموده زن می‌تواند کار نکند و مرد وظیفه دارد نیازهای مالی و مادی او را در حد عرف تأمین نماید.
برخی از آتار برهم خوردن این ترکیب جمعیتی عبارتند از؛
- قبح‌شکنی روابط بین زن و مرد و گسترش مفاسد اخلاقی ناشی از حضور بیش از حد بانوان در محیط‌های آموزشی، اداری و سایر مراکز دولتی و غیردولتی و تشدید ناهنجاری‌های مربوط به آن (از جمله بدحجابی و بی‌حجابی) و تشدید آن به واسطه القائات فضای مجازی و شبکه‌های تلویزیونی ماهواره‌ای.
- افزایش توقعات و مطالبات به حق دختران فارغ‌التحصیل دانشگاه‌ها برای کاریابی و ایجاد اشتغال برای آنها در بخش‌ها و موضوعات مختلف.
- از دست رفتن فرصت‌های شغلی برای مردان به‌عنوان نان‌آور خانواده و کسی که شرعاً و قانوناً وظیفه تأمین معاش خانواده را بر عهده دارد و تنزل جایگاه مرد در خانواده.
- افزایش سن ازدواج در دختران به خاطر استقلال مالی و در پسران به خاطر بیکاری ناشی از بحران از دست دادن فرصت‌های شغلی و در نتیجه تشدید بحران پیری جمعیت در کشور.
- افزایش زندگی مجردی بین پسران و دختران و کاهش فرزندآوری در جامعه و گسترش ناهنجاری‌هایی نظیر؛ ازدواج سفید، همباشی و امثال آن و در نتیجه تشدید معضل پیری جمعیت و همجنین مفاسد اخلاقی.
- افزایش تعداد کودکان خردسالی که تربیت آنها به علت اشتغال مادران به مهدکودک‌ها سپرده می‌شود و در نتیجه محروم شدن کودکان از مهرمادری و در نهایت کم‌رنگ شدن نقش خانواده در ایجاد روابط عاطفی و مهرورزی و تعلیم و تربیت مطلوب فرزندان و سایر موارد مشابه مثل محرومیت از شیر مادر و سوءتغذیه و آثار منفی آن بر رشد جسمی و فکری (ضریب هوشی) کودکان.
- افزایش اختلافات خانوادگی بین والدین به علت استقلال مالی زن در خانواده و متقابلاً کاهش و یا از بین رفتن قدرت مالی مرد.
- افزایش مشکلات روحی و روانی ناشی از عدم حضور زن در کنار همسر و مادر در کنار فرزندان در بین اعضای خانواده‌ها.
- افزایش طلاق به علت تشدید منازعات خانوادگی و در نتیجه افزایش تعداد بچه‌های طلاق در جامعه و عوارض و پیامدهای منفی و متعدد آن در جامعه.
- افزایش مصرف‌گرایی با توجه به خصلت ذاتی تبرج و خودنمایی و رقابت در زنان به ویژه در زمینه عمل‌های زیبایی، لوازم آرایشی و پوشاک و کیف و کفش و سایر اقلام زینتی.
- افزایش هزینه‌های خانواده از جمله؛ هزینه ایاب و ذهاب، هزینه پوشاک، هزینه تغذیه خارج از منزل، هزینه نگهداری کودکان در کودکستان‌ها و حتی هزینه‌های درمان و مقابله با ناهنجاری‌های روحی، روانی و جسمی افراد خانواده.
- سرعت بخشیدن به هدف دشمن برای حرکت در مسیر فرهنگ منحط غربی و گسنرش ناامنی در جامعه برای زنان.
- تشدید مشکلات سیستم اداری به خاطر مرخصی‌های قانونی قبل و بعد از زایمان خانم‌ها و متقابلاً آسیب‌پذیری امنیت شغلی و روحی ورانی ناشی از آن برای بانوان.
- افزایش ورود زنان به مشاغل نامتعارف و نامتناسب با شرایط فیزیکی، روحی و روانی و شأن و منزلت زن در نظام اسلامی و فرهنگ ایرانی.
بی‌شک برون‌رفت از این معضل مستلزم اقداماتی مانند؛ تجدیدنظر در قوانین و ضوابط و مقررات تحصیلی موجود، تعیین و گسترش رشته‌های خاص یرای دختران، ایجاد محدودیت در انتخاب برخی از رشته‌ها برای دختران و متقابلاً برای پسران متناسب با شأن و ویژگی هر کدام، فرهنگ‌سازی و توجیه خانواده‌ها، بیان پیامدها و عوارض منفی این رویکرد و سایر اقدامات مشابه با کمک رسانه‌ها و سایر مراکز فرهنگی و آموزشی است.
بدیهی است که بیان این نکات به هیچ‌وجه به معنای نفی کامل حضور بانوان در جامعه نیست، بلکه بیان این واقعیت است که برهم خوردن تعادل در زندگی اجتماعی و افراط و تفریط در هر چیزی می‌تواند زیانبار و در بردارنده عوارض و پیامدهاهی منفی متعددی باشد که نه فقط خود زنان، بلکه کل جامعه را دچار چالش و خسارت‌های بعضاً جبران‌ناپذیر خواهد نمود.
احمدرضا هدایتی
کارشناس ارشد مدیریت
۳۰/۱۰/۱۴۰۲
نشانی الکترونیکی: ARH110@yahoo.com نشانی سایت: rahtooshe.com
سلام؛ درود خدا بر شما عاقبت به خیر باشید.
جناب احمدی سلام؛
از حسن نظر شما سپاسگزارم.
موفق باشید
سلام
احسنت
ارادت
ناشناس محترم سلام؛
از حسن نظر شما سپاسگزارم.
موفق باشید
سلام
احسنت
ارادت
جناب آقای دکتر فشارکی سلام؛
از حسن نظر شما سپاسگزارم و امیدوارم مسئولین محترم چاره‌ای بیندیشند.
موفق باشید
تقدیر و تشکر
پایدار باشید
جناب آقای دکتر طاهری سلام؛
از حسن نظر شما سپاسگزارم.
موفق باشید
بسیار هم توازن به هم خورد و عمده دانشجویان شده دختر
جناب آقای دکتر ذبیحی سلام؛
امیدوارم مسئولین محترم چاره‌ای بیندیشند.
موفق باشید
سلام؛ بسیار عالی
جناب آقای نادرپور سلام؛
از حسن نظر شما سپاسگزارم.
موفق باشید
احسنت
جناب آقای فاطمی والا سلام؛
از حسن نظر شما سپاسگزارم.
موفق باشید
سلام شبتتون بخیر و شادی
موضوع بسیار مهمی است ، گر چه بارها سرمون به سنگ خورده اما مسیر غلط را ادامه می‌دهیم و مانند موارد مشابه که در حالت خوش بینانه مورد غفلت قرار گرفته است !
جناب آقای یاسینی سلام؛
از حسن نظر شما سپاسگزارم و امیدوارم مسئولین محترم چاره‌ای بیندیشند.
موفق باشید
سلام برادر واقعا فاجعه است من کلاس دانشکاه………. ۲۵ خانم و ۷ آقا سر کلاسم هستن و ترم های قبل هم تقریبا همین بوده و این را به خیلی مسولین گفتم ولی گوش شنوا نیست .
جناب آقای دکتر طاهری سلام؛
امیدوارم مسئولین محترم چاره‌ای بیندیشند.
موفق باشید
سلام. دقیقا این عدم تعادل بحرانهای جدی در اشتغال و خانواده ایجاد کرده و در آینده این بحران خودش را بیشتر به رخ خواهد کشید…
یکی از کلیدی ترین آنها نقش تربیتی مادر است که درحال ازبین رفتن در نسل جدید است
جناب آقای مهندس ایلخان سلام؛
از حسن نظر شما سپاسگزارم و امیدوارم مسئولین محترم چاره‌ای بیندیشند.
موفق باشید