پیشنهاد به رئیس جمهور محترم در مورد ضرورت اصلاح روند نخبه‌پروری و حمایت از نخبگان

بسمه تعالی

جناب آقای دکتر احمدی نژاد، رئیس جمهور محترم و مردمی ایران اسلامی :

       با سلام و احترام و آرزوی توفیق روز افزون برای تمامی خدمتگذاران به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، بویژه جنابعالی و همکاران محترم و سخت کوشتان در هیئت دولت، پیرو مکاتبات قبلی و با تشکر از استقبال مسئولین محترم دفتر جنابعالی و مسئولین دستگاههای مخاطب از پیشنهادات تقدیمی، موارد ذیل را در مورد ضرورت همه جانبه نگری در تهیه نقشه جامع علمی کشور به استحضار می رساند:

     همانگونه که مستحضرید؛ نیروی انسانی و بویژه نخبگان و متخصصین، ارزشمندترین سرمایه هر کشور محسوب می‌شوند و چنانچه در این زمینه به همه جوانب کار توجه نشود و شرایط لازم برای استفاده مطلوب از این توان بالقوه فراهم نگردد، نه تنها نوعی کفران نعمت صورت خواهد پذیرفت، بلکه به تدریج و به اشکال مختلف، این ظرفیت از دسترس خارج و یا حداقل انگیزه‌ها برای ارائه کار بیشتردر کشور تضعیف خواهد شد.

     به عنوان مثال بنده بارها شنیده‌ام که فلان دانشگاه به بهانه حمایت مالی از یک نخبه امتیاز تولید دستاورد او را به نام خود ثبت و از اقدام فرد پیشنهاد دهنده (مالک و ارائه دهنده ایده یا طرح) برای سرمایه‌گذاری بعدی و تولید انبوه موضوع ارائه شده جلوگیری نموده است و یا فلان استاد دانشگاه در برابر ارائه یک طرح یا ایده از سوی یک دانشجو، اجرای طرح را غیر ممکن و غیر منطقی اعلام کرده و پس از مدتی امتیاز همان طرح را به نام خود ثبت نموده است و در موردی دیگر یکی از بازدید کنندگان نمایشگاه اختراعات و ابداعات که در تهران برگزار شده بود از قول یکی از مخترعین اظهار می‌کرد که قیمت پیشنهادی یکی از دستگاه‌های ذیربط دولتی، برای خرید یافته علمی وی با تأکید براینکه حداکثر مساعدت صورت گرفته است، حدود ۳۰ میلیون تومان بوده، در صورتیکه یک شرکت چینی در این نمایشگاه، امتیاز همان دستاورد علمی را با پرداخت ۳۵۰ میلیون تومان به خود اختصاص داده است و همه اینها علاوه بر دهها ابداع و اختراعی است که به علل مختلف، از جمله؛ فقدان سازمان واجد شرایط برای بررسی و ارزیابی طرح‌ها و ایده‌های مختلف، هیچگاه شرایط تولید صنعتی یا بهره‌برداری فراگیر را پیدا نمی‌کنند وبه راحتی دراختیار سایر کشورها قرار می گیرند.

بسیاری از نخبگان نیز وجود دارند که ناآگاه از مرجع یا مراجع متولی و یا ناامید از توجه مسئولین ذیربط در کشور، برای به ثمر رساندن و یا حتی بررسی ایده‌ها و طرح‌هایشان، به شرکت‌ها و موسسات خارجی متوسل می‌شوند و نکته قابل تأمل این‌است‌که اکثر آنها با استقبال خوب بیگانگان مواجه می‌شوند.

این در حالی‌است‌که برخی از مسئولین ما با ذوق زدگی افراط گونه ناشی از تشویق‌های فریبکارانه،‌ زیرکانه و بعضاً کاذبی که در محافل علمی خارج از کشور برای ما ترسیم می‌ شود و با نگاهی تک بعدی و بعضا سطحی به فرآیند توسعه علمی، در دامی گرفتار شده‌اند که آنها را وادار می سازد، به‌طور کاملاً ناشیانه و با سادگی تمام، قبل از بهره‌برداری داخلی از یافته‌های علمی دانشمندان و نخبگان کشور، دستاوردهای کسب شده را بدون هیچ قید و شرطی، درقالب چاپ مقاله در مجلات ISI و یا شرکت در انواع مسابقات و المپیادهای علمی در اختیار آنها بگذارند و این نیز مشکلی است که شاید بتوان از آن به عنوان نوعی دیگر از خام فروشی در عرصه علمی نام برد، درست به همانگونه که از دیرباز، بخش عمده نفت و سایر مواد معدنی کشور، بدون فرآوری، صادر می شده است.

تداوم این مسیر بدان معناست که بیگانگان و دشمنان این مرز و بوم تا قبل از انقلاب اسلامی با حرص و ولع فراوان فقط منابع طبیعی ما را به یغما می‌بردند و هم اکنون به برکت کم توجهی برخی از مسئولین (بویژه در دانشگاههایی که برای کسب نام و شهرت، خود را به هر آب و آتشی می زنند)، نه تنها تصاحب دستاوردهای علمی کشور (قبل از تجاری سازی)، بلکه اسارت صاحبان این دستاوردها را نیز در دستور کار خود قرار داده‌اند و به این ترتیب در حال حاضر در راستای منافع بیگانگان، خام فروشی دانش بومی جایگزین یا شاید مکمل خام فروشی منابع طبیعی از جمله نفت شده است.

بدیهی است طرح این موضوعات به معنای اجتناب از حضور و تعامل با محافل علمی جهان نیست، بلکه هدف بیان این نکته است که توسعه علمی کشور نه تنها به سیاستگذاری متمرکز و یکپارچه در این زمینه نیاز دارد، بلکه باید در نحوه مدیریت کار نیز تجدید نظر نموده و از افراط و تفریط بخصوص در این زمینه جلوگیری نمود.

به عبارت دیگر فرآیند توسعه علمی می‌بایست با چنان ژرف‌نگری و دقتی طراحی شود که حتی اولویت‌ها برای تحقیق و پژوهش و کار علمی و ابداع و اختراع برای همه صاحبنظران و علاقمندان مشخص و روشن شود، به‌گونه‌ای که اولاً نتایج همه تلاش‌های علمی در داخل کشور به‌طور کاربردی عینیت یافته و پس از تولید انبوه یا بهره‌برداری عمومی در داخل، در قالب فن‌آوری‌های نوین به خارج از کشور صادر شود و ثانیا نخبگان به دنبال موضوعاتی نـــروند که نیاز ضروری جامعه محسوب نمی شود و ثالثا محدود به کار در مرحله مقدماتی، یعنی فقط نمونه سازی نشود.

مطالب پیوست که در همین راستا و به‌منظور جلب نظر مسئولین محترم دستگاه‌های ذیربط نسبت به الزامات و بسترهای مورد نیاز و همچنین ضرورت ساماندهی و پاسخ به سئوالات مطرح در این زمینه تهیه و در سنوات گذشته بارها برای آنها ارسال شده، همراه با طرح ایجاد سایت نخبه که با هدف گردآوری و مدیریت بر ایده‌ها و طرح‌های دراز مدت و کوتاه مدت (حتی ایده‌ها و طرح‌های آرمانی و دور از انتظار) پیشنهاد شده نیز به پیوست تقدیم می گردد.

ضمنا اعلام وصول و در صورت امکان نتایج اقدام در مورد نامه تقدیمی، مزید امتنان خواهد بود.

                                                                                   با نهایت تقدیر و تشکر

                                                                                   احمد رضا هدایتی – کارشناس ارشد مدیریت

                                                                                   ۱۵/۱/۱۳۸۹

======================================================================================

نشانی الکترونیکی : ARH110 @ yahoo.com – تلفن تماس ………………………..

شما همچنین می توانید ...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *