صرفه‌جویی در مصرف سوخت، از موضوعاتی به شمار می‌رود که همواره مورد تأکید مسئولین قرار داشته و بخصوص طی سالهای اخیر با اقدام ارزشمند و قاطع دولت، این مشکل تا حد زیادی برطرف و از قاچاق و خروج مقدار متنابهی بنزین از چرخه سالم توزیع جلوگیری بعمل آمد و لذا تصور عمومی بر این است که قاعدتاً دیگر نباید مشکل کسری یا توزیع خارج از چرخه بنزین وجود داشته باشد.
این در حالیست که به رغم کاهش قابل توجه ناشی از مدیریت برمصرف بنزین، با یک محاسبه ساده مشخص می‌شود که هنوز وضعیت مقدار قابل توجهی از بنزین وارداتی یا تولیدی درکشور نامشخص می‌باشد. زیرا چنانچه با نگاه حداکثری، میانگین مصرف سوخت مجموع خودروهای کشور، شامل خودروهای دوگانه‌سوز یا بنزینی (اعم از فعال و غیرفعال) را که طبق آمارهای منتشره حدود ۸ میلیون دستگاه اعلام شده است، در هر روز ۵ لیتر در نظر بگیریم، مصرف روزانه معادل ۰۰۰/۰۰۰/۴۰ لیتر خواهد بود و حتی اگر با نگاهی بدبینانه، به این رغم غیر منطقی ۱۰ میلیون لیتر بابت تبخیر و کسری‌های ناشی از حمل و نقل و بارگیری و تخلیه و همچنین سوخت موتور سیکلت اضافه شود، باز محل مصرف حدود ۶ میلیون لیتر از ۵۶ میلیون لیتر مصرف روزانه بنزین نامشخص خواهد بود و همانگونه که اشاره شد این ارقام با فرض بیشترین میزان مصرف روزانه برای تمام خودروهای موجود، مورد محاسبه قرار گرفته است، در حالیکه هر روز بخش قابل توجهی از خودروها به علل مختلف، هرگز مورد استفاده صاحبان آنها قرار نمی گیرد .
بدیهی است این وضعیت بیانگر تداوم سوء استفاده برخی از افراد در چرخه تامین و توزیع بنزین می باشد که احتمالا از چشم مسئولین ذیربط مخفی مانده است، حال با توجه به توضیحات فوق، پیدا کنید پرتقال فروش را !!!
احمدرضا هدایتی
۱۴/۸/۸۷
