اخلاق رسانه‌ای، ضرورت کار حرفه‌ای

توسط احمدرضا هدایتی · تیر ۲۸, ۱۳۹۸

طی چند سال اخیر فضای مجازی شاهد بروز و ظهور هزاران هزار کانال و گروهی بوده که هریک حاوی مطالب ارزشمند و مفید و بعضاً مخرب و نادرستی است که در واقع به نوعی معرف شخصیت و بیانگر نوع نگاه و نگرش و اخلاق و ادبیات صاحبان و اعضای آنها می‌با‌شد.

صرف‌نظر از گرایش سیاسی فعالان فضای مجازی، این حضور پررنگ و پرشور، هنگامی مفید و اثر بخش است که مطالب ارائه شده توسط آنها، حتی‌المقدور، مستند، منطقی، خالصانه و مهمتر از همه اینها، همراه با رعایت اخلاق و ادب حرفه‌ای (اخلاق رسانه‌ای) باشد.
این نکته از آن جهت حائز اهمیت است که گاهی مطالب ارائه شده از سوی این کانالها و گروه‌ها بسیار ارزشمند، درست و بعضاً مطالبه به حقی است که با عرض معذرت فراوان به خاطر آلوده شدن زیرنویس آنها به جملات و کلمات سخیف مثل؛ بی‌شرف، درغگو، اُسکل، احمق، مردک، مچکریم، داداچ و یا جملاتی مانند؛ نیشش باز است و …..، نه‌تنها باعث موضع‌گیری مخالفین می‌شود و زمینه سوءاستفاده آنها را فراهم می‌سازد، بلکه معمولاً آزاردگی خاطر سایر مخاطبین را نیز در پی دارد و سبب می‌شود تا موافقین محتوای اصلی مطالب نیز نتوانند به مطلب موردنظر استناد کرده و یا از آن در جای دیگر استفاده و یا برای دیگران ارسال نمایند.
این در حالی است که بسیاری از همین گروه ها و کانالها در برابر بی‌حرمتی و بی‌ادبی برخی از مسئولین و نمایندگان مجلس نسبت به مردم، شدیداً (و البته کاملاً به حق) واکنش نشان داده و اخلاق و ادبیات به‌کار رفته از سوی آنها را مورد نقد و نکوهش قرار داده‌اند.
بنابراین، نباید فراموش کنیم که یک نقد سازنده و دلسوزانه نباید به شکسته شدن حرمت و تضعیف جایگاه قانونی مسئولین نظام منجر شود، چرا که خطر آن می‌تواند بی‌هیچ دلیلی دامن مسئولان دلسوز متعهد را نیز گرفته و به تخریب و تضعیف افراد شایسته‌ای منجر شود که ممکن است در آینده در همان موقعیت قرار گیرند.
کلام آخر اینکه نقد دلسوزانه و منطقی ضروری و ارزشمند است، اما قطعاً رعایت اخلاق، ادب و منطق در نقد، از خود نقد مهمتر و ارزشمندتر است.