شاید تا هنگامی که برای اولین بار و به صورت علنی، انگلیسی‌ها برای ترویج تریاک در ایران، تا مدتی سوخته آنرا به قیمتی گرانتر می‌خریدند و یا برای ترویج شلوار موسوم به « لی» باصطلاح «سنگ خورده» و مندرس آن را با قیمتی افزون بر قیمت نوی آن خریداری نموده و می‌سوزاندند و صدها و بلکه هزاران توطئه خرد و کلان دیگر که بعدها کشف شد، کمتر کسی متوجه حرکت خزنده دشمنان در تهاجم به فرهنگ این مرز و بوم شده بود. اما پس از آن نیز تا چندین سال، استکبار چنان در تهاجم خود ماهرانه عمل نمود که به جز انقلاب شکوهمند اسلامی، هیچگونه مانعی برای آن متصور نبود. اما اینک پس از سال‌ها مجدداً این حرکت موذیانه با اشکالی جدید پا به عرصه وجود گذاشته و اوج گرفته است.
برای نمونه در سال‌های اخیر در حد قابل توجهی استفاده از تصاویر، جملات و نوشته‌های بیگانه، برروی البسه کودکان و حتی جوانان یعنی قشری که پشتوانه آینده مملکت را می‌سازند، افزایش یافته است و در حالیکه اکثر استفاده کنندگان اینگونه البسه، معنی و مفهوم جملات مذکور را که مفاهیمی چون: «مرا لمس کنید» «رقاصه خیابانی»، «شامپانزه رقاص»، تمجید شهرها و کشورها و یا شخصیت‌های غربی و هزاران شعار ضداخلاقی دیگر که این تصاویر و مکتوبات در بر دارند را نمی‌دانند، بدون هیچگونه هزینه‌ای، برای صاحبان سرمایه و دشمنان فرهنگی کشور، به تابلوی سیار فرهنگی و تبلیغی تبدیل شده‌اند.
به موازات این توطئه موذیانه، ابزارهای دیگری نیز به سرعت در حال ترویج هستند که شاید کمتر مورد توجه عموم قرار گرفته باشند. بعنوان نمونه؛ کارت‌های ویژه بازی کودکان، ضمن معرفی انواع خودروها، هواپیماهای جنگی و باصطلاح قهرمانان ورزشی و هنرپیشه‌های خارجی، یکی دیگر از مصادیق این توطئه پنهان به شمار می روند. عوامل استکبار با استفاده از این نوع ابزار، علاوه بر اینکه قدرت نظامی، علمی، صنعتی و فرهنگی خود را از کودکی در ذهن فرزندان این مرز و بوم حک می‌نمایند، با سوق دادن این طیف به سوی افکار رویایی دوران کودکی و جوانی، مانع از رشد خلاقیت آنان در مسائل مختلف علمی و اجتماعی نیز می‌گردند.
ورود آزاد، بی‌رویه و غیر معمول انواع اسباب‌بازی‌های مکانیکی و الکترونیکی که حتی قادر به انجام کارهای ضد فرهنگی و ضداخلاقی هستند، نیز از دیگر نمونه‌های این حرکت خزنده است که با خروج مقدار قابل توجهی ارز، فرهنگ خشونت بار و ضداخلاقی غرب را بدون توجه به عواقب آن، ترویج می‌دهند. گسترش روز افزون انواع بازی‌های کامپیوتری و آتاری نیز بدون توجه به محتوای بسیار مخرب و حتی معارضت علنی با نظام مقدس جمهوری اسلامی، از دیگر مواردی است که باید به آن اشاره نمود،
به عنوان مثال؛ در یک نمونه از اینگونه اسباب‌بازیها، برای شکستن قبح فرهنگ برهنگی، عروسکی با فشار یک دکمه، ضمن خارج ساختن شلوارخود، بطور علنی ادرار می‌نماید و یا در نمونه‌ای از بازی‌های رایانه ای، بازیگر با قرار گرفتن بجای یک خلبان آمریکایی، با شور و هیجان ناشی از محتوای این بازی‌ها، منافع مسلمانان را در ایران و یا سایر کشورهای اسلامی مورد تهاجم قرار داده و با تلاشی بسیار برای پیروزی در این بازی موذیانه، خواسته یا ناخواسته دست در دست دشمنان دین و فرهنگ خود قرار می‌دهد.
در این رابطه با کنکاش در زوایای مختلف جامعه، به موارد متعددی برخواهیم خورد که چنانچه با بی‌توجه از کنار آنها بگذریم، مطمئنا جوانان و امیدهای آینده انقلاب، اولین قربانیان این توطئه بوده و اصلاح و احیاء مجدد ارزشهای اخلاقی آنان، مستلزم صرف وقت و هزینه های زیاد خواهد بود. مسلماً جلوگیری از این ضایعات عظیم فرهنگی و در صورت لزوم مصون سازی جامعه و یا حتی تقابل در برابر این توطئه پنهان، یکی از اقداماتی است که پس از بررسی‌های کارشناسی لازم، باید با سرعت و جدیت مورد توجه قرار گیرد.
حضرت امام(ره) نیز در همان اوایل انقلاب، به منظور پیشگیری از بروز آثار و تبعات تهاجم فرهنگی دشمنان این مرز و بوم، با تاکید بر اهمیت این موضوع، در یکی از سخنرانی‌هایش تأکید فرمودند: به هر شکل ممکن وسائل ارتقاء اخلاقی و اعتقادی و علمی و هنری جوانان را فراهم سازید.
بعنوان مثال در این باره اگر قرار است از جملات انگلیسی برروی البسه استفاده شود، باید متناسب با علائق و خواسته‌های جوانان و در قالب اصول اخلاقی، از شعائر شایسته فرهنگ اسلامی استفاده گردد و یا مطالب علمی، آموزشی و یا دستاوردهای نظامی و حتی شناسنامه عملیات ایثارگران بسیجی را روی کارت‌های بازی چاپ نمود و همزمان از ورود اسباب بازی‌های متضاد با فرهنگ اسلامی جلوگیری و در مورد بازی‌های کامپیوتری نیز بــــا ایجاد ساز وکار لازم و سرمایه‌گذاری کافی، ضمن کنترل و جلوگیری از ورود آنها، با تهیه بازی‌های مناسب، دقیقاً مقابله به مثل انجام داد. در واقع بجای اینکه آمریکا و غرب از کودکی در ذهن فرزندان ما بعنوان مدینه فاضله ثبت شود، اسلام واقعی و دشمنان اصلی اسلام، از طریق همین وسایل به آنان و حتی جوانان سایر کشورها معرفی گردد.
بدیهی است اجرای این ضرورت میسر نیست مگر با ایجاد هماهنگی کامل و برنامه‌ریزی مشترک نهادهای فرهنگی، از جمله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات اسلامی، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و دیگر عوامل فرهنگی کشور.
هدایتی احمد رضا مرداد ماه ۱۳۸۰
