این اقدامات لازم است، اما کافی نیست

     این روزها بار دیگر بازار شعارهای انتخاباتی داغ شده است، با مرور این شعارها می‌توان جان کلام و آخر حرف نامزدهای محترم انتخابات را در چند موضوع به شرح ذیل خلاصه نمود.

     برخی از نامزدهای انتخابات معتقدند، کشور را باید به کارگاه سازندگی تبدیل کرد. گروهی از داوطلبین اقتصاد کشور و معیشت مردم را هدف قرار داده‌اند. بعضی از داوطلبین بر رونق تولید و ایجاد اشتغال متمرکز شده اند.

     تعدادی از آنها با انتخاب شعار «با مردم و برای مردم» راز موفقیت برای حل مشکلات را در تعامل با مردم اعلام کرده‌اند و البته وفاق ملی و همچنین دولت ائتلافی هم در شعارها دیده می‌شود.

     شایسته سالاری هم در ردیف شعارهایی قرار دارد که مورد توجه قرار دارد. بخشی از نامزدها مشکل را در نواقص و کاستیهای ساختاری، سازمانی و سیستمی جستجو می‌کنند و بسیاری از کاندیداها هم شعار شفافیت و مبارزه با فساد را برگزیده‌اند.

     برخی هم از ضرورت قانونمداری و حقوق مردم سخن می‌گویند. عدالت و انصاف و توزیع عادلانه ثروت هم از کلیدواژه‌هایی هستند که در شعارها جایگاه خاص خود را دارند. به این شعارها باید عناوینی مانند دولت انقلابی و مدیریت جهادی و تمرکززدایی را هم افزود.

     اثبات کارآمدی دین برای اداره کشور هم به یک شعار تبدیل شده است. توجه به واقعیت امروز و همچنین ایران بدون مستاجر و چندین موضوع دیگر هم مطرح است.

     برخی هموطنان هم با اشاره به اخلاص و صفا و صمیمیت مردم و مسئولین در ابتدای انقلاب اسلامی، به شوخی و جدی شعار «به عقب باز می گردیم» (روحیه جهادی ابتدای انقلاب) را برگزیده‌اند.

     اما نکته قابل تامل این است که متاسفانه به نظر می‌رسد که اکثر نامزدهای محترم خواسته یا ناخواسته و بر اثر شرایط فعلی کشور، به جای پرداختن به موضوعات اساسی، گرفتار معلولها شده‌اند، تا جایی که در این شعارها حتی جایگاه موضوعاتی مانند؛ اقتصاد مقاومتی یا موضوع بسیار مهم نهضت علمی نادیده انگاشته شده و کمرنگ است.

     البته بدیهی است که برای رفع مشکلات موجود و سرعت بخشیدن به روند رو به رشد کشور که مدتی است کند و بلکه متوقف شده، همه این اقدامات لازم و بلکه ضروری است، با این حال؛ پرداختن به این موضوعات نباید باعث غفلت از توجه به زیرساختهای اساسی و بنیادینی شود که می‌تواند گره‌گشای سایر مسائل و کلید حل اساسی و درازمدت سایر مشکلات باشد.

     در واقع باید به یاد داشته باشیم که همه این موارد حاصل کم توجهی به مسائلی مانند؛ نظام تعلیم و تربیت و پرورش نیروی انسانی و کادرسازی تراز انقلاب، نظام فرهنگی و اجتماعی، نظام کنترلی و نظارتی و همچنین بی برنامگی و غفلت از طراحی مدلها و الگوهای اسلامی ایرانی در بخشها و موضوعات مختلف است.

     موضوعاتی که رفع آنها در گرو بهبود نظام تعلیم و تربیت و توسعه علوم انساتی قرار دارد و با حل و رفع مشکلات مربوط به آنها می توان انتظار داشت که با سرعت بیشتری در مسیر ایجاد عدالت گام برخواهیم داشت.

     متاسفانه در بین داوطلبین افرادی هم هستند که بدون توجه به تجارب گدشته و واقعیتهای موجود جامعه، همچنان بر این باورند، که راه پیشرفت کشور از مسیر رابطه با غرب می گذرد.

احمدرضا هدایتی

کارشناس ارشد مدیریت

۲۸/۱/۱۴۰۰

نشانی الکترونیکی: ARH110@yahoo.com  نشانی سایت: rahtooshe.com

شما همچنین می توانید ...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *