چند نکته در مورد قانون تشکل‌های اجتماعی؛

توسط احمدرضا هدایتی · مرداد ۱۸, ۱۴۰۱

آیا می‌دانید با این که اقدامات و عملکرد اکثر سازمان‌های مردم‌نهاد (سمن ها) در ایران بسیار عالی و در سطح جهان بی‌بدیل بوده و هست، اما عملکرد برخی دیگر نامطلوب و خسارت‌بار بوده است.

آیا می‌دانید در کشور ما برخی از سازمان‌های مردم‌نهاد بیش از ۸۰ درصد درآمدهای خود را (کمک‌های مردمی و…) صرف امور ستادی مانند‌؛ اجاره ساختمان و پرداخت حقوق و پاداش به کارکنان خود می‌کنند و گاهی حتی کمتر از ۲۰ درصد آن را در راستای رسالت واقعی و انجام ماموریتی که برای خود تعریف کرده‌اند صرف می کنند.

این در حالی است که ماهیت سازمان‌های مردم نهاد فی‌سبیل‌الله و خدمت بی‌توقع مادی در راه خداست و قاعدتاً نباید هزینه ستادی داشته باشند و لذا چنانچه هم هزینه ستادی در برخی از موارد اجتناب ناپذیر باشد، (متناسب با تعداد نیرو) نباید بیش از ۲۰ درصد و ترجیحاً ۱۰ درصد درآمد آنها باشد.
آیا می‌دانید برخی از تشکل‌های مردم‌نهاد به خاطر عدم تبعیت از یک سازمان مشخص و فقدان نظارت اصولی، خواسته یا ناخواسته در راستای اهداف بیگانگان فعالیت می‌کنند.
آیا می‌دانید که برخی از سازمان‌های مردم‌نهاد نه‌تنها هیچ عملکرد مثبتی ندارند، بلکه به عاملی برای گسترش فساد و سایر ناهنجاری‌های اجتماعی و حتی اخلاقی تبدیل شده‌اند؟
آیا می‌دانید برخی از سازمان‌های مردم‌نهاد کشور به موقعیتی برای فخرفروشی و پوششی برای فرار از مالیات و حتی پولشویی و امثال آن تبدیل شده‌اند؟
آیا می‌دانید که در هیچ کشوری سازمان‌های مردم‌نهاد به اندازه ایران یله و رها شده نیستند؟
با این توضیحات آیا مخالفت صددرصدی برخی از افراد جامعه با کل پیش‌نویس «قانون تشکل‌های اجتماعی» که اخیراً توسط مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی تدوین و پیشنهاد شده، نوعی قانون‌گریزی و مخالفت با ساماندهی و نظامندسازی فعالیت تشکل‌های مردم‌نهاد نیست؟
به نظر می رسد، این قانون شرایطی مشابه شرایط قانون «صیانت از فضای مجازی» دارد و لذا موضع‌گیری‌ها هم آگاهانه و ناآگاهانه در راستای القائات دشمنان، مشابه و در همان راستا است.