یا نشنیده‌اند و یا شنیده‌اند، اما از عظمت آن بی‌خبرند! (در رابطه با دستاوردهای انقلاب)

     متأسفانه این روزها وقتی از دستاوردهای انقلاب اسلامی سخن گفته می‌شود، برخی از افراد جامعه با محدود کردن دایره دستاوردها به موضوع شبکه آب و برق و گاز و وسایل ارتباطی، گسترش این امکانات را امری بدیهی و روالی طبیعی جلوه داده و می‌گویند اینها پیشرفت‌هایی است که در همه جای دنیا رخ داده است و با همین استدلال ناصواب و در واقع با ناچیز خواندن این اقدامات، بلافاصله وضعیت کشورهایی مانند امارات و عربستان و ترکیه را به عنوان شاهد مدعا مطرح می‌کنند.

این در حالی است که؛

     اولاً در توسعه و گسترش تمام این موارد ما در ردیف ۱۰ کشور اول دنیا قرار داریم، یعنی حدود ۱۹۰ کشور با فاصله کم یا خیلی زیاد پشت سر ما قرار دارند، به‌عنوان مثال؛ نمی‌دانند با این‌که جمعیت کشور نسبت به قبل از انقلاب تقریباً سه برابر شده، اما با عنایت الهی و به لطف تلاش متخصصین داخلی، تولید برق ما به حدود ۱۸ برابر افزایش یافته که بخشی از آن نیز صادر می‌شود.

   در این رابطه خوب است که بدانیم؛ در سال ۱۳۵۷ یعنی در ابندای انقلاب اسلامی فقط ۴۳ درصد جمعیت کشور از نعمت برق برخوردار بودند که سهم روستاها کمتر از ۱۰ درصد بود و این در حالی بود که در طول شبانه روز بارها برق قطع می‌شد، اما هم‌اکنون حدود ۹۹/۹ درصد از کل جمعیت کشور زیر پوشش شبکه برق قرار گرفته‌ است و سهم روستاها نیز به بیش ۹۹ درصد رسیده است.

     این موضوع از آن جهت حائز اهمیت است که بدانیم قبل از انقلاب طبق برنامه‌های توسعه‌ی کشور قرار بود ظرفیت شبکه‌ی برق ایران تا سال ۱۳۶۰ به ۶ هزار مگاوات برسد که البته به‌رغم درآمدهای کلان نفتی هیچ‌گاه به این مقدار نرسید. اما بعد از انقلاب علی‌رغم وقوع جنگ تحمیلی و تحریم‌ها و صدها توطئه خارجی و داخلی دیگر، نیروهای متعهد ایرانی موفق شدند ظرفیت صنعت برق را (مثل آب و گاز و راه و سایر زیرساخت‌ها) به طرز اعجاب‌انگیزی توسعه داده و تولید برق را از حدود ۵ هزار مگاوات قبل از انقلاب به ۹۳ هزار مگاوات (۱۸ برابر) برسانند،

     به‌طوری‌که هم‌اکنون شبکه برق ایران بزرگترین شبکه‌ی برق غرب آسیا و آفریقا محسوب می‌شود و کشور ما رتبه‌ی دوازدهم در بین کشورهای تولیدکننده‌ی برق را به خود اختصاص داده است و علاوه براین متخصصان ایرانی قادر به طراحی، ساخت و راه‌اندازی انواع نیروگاه‌های برق هستند.

     برای درک بهتر موضوع خوب است این نکته را بدانیم که در کل کشور حدود ۲۰ میلیون کولر آبی وجود دارد که حدود ۱۰ هزار مگاوات از تولید برق کشور را مصرف می‌کنند، متأسفانه ۲۵ هزار مگاوات هم صرف کولرهای گازی می‌شود، در واقع این توسعه در حدی بوده که در حال حاضر فقط مصارف سرمایشی (کولر) شبکه‌ی برق ما در تابستان بیش از ۳۵ هزار  مگاوات  است، که این مقدار به تنهایی ۷ برابر کل ظرفیت تولیدی قبل از انقلاب بوده و با کل شبکه‌ی برق کشور بزرگی مانند مصر برابری می‌کند.

     یکی از متخصصین صنعت برق که از شبکه برق برخی از کشورها بازدید داشته در این رابطه نقل می‌کند که در فرانسه و سایر کشورها حتی در جنوب اروپا که تابستان گرم و شرجی دارند، به علت گرانی برق، خبری از کولر گازی در خانه‌ها نیست و مردم با رضایت کامل از پنکه و کولرهای آبی کوچک دستی (پرتابل) برای خنک کردن خانه‌های خود استفاده می‌کنند و حتی در جایی مانند فرانسه بعضی از مغازه‌ها داشتن کولرگازی را به عنوان یک امتیاز تحت عنوان «کلیماتیزاسیون» ذکر می‌کنند تا مشتری بیشتری را جذب کنند.

     البته دستاوردهای صنعت برق تنها یک نمونه از مصادیق متعدد توسعه زیرساخت‌ها به‌شمار می‌رود، زیرا همان‌گونه که اشاره شد پیشرفت در سایر عرصه‌ها از جمله؛ توسعه مراکز آموزشی و درمانی، توسعه راه‌ها و نیز توسعه ناوگان حمل و نقل (اعم از؛ زمینی، ریلی، هوایی و دریایی)، توسعه شبکه ارتباطی، افزایش تعداد سدها، توسعه لوله‌کشی آب شرب بهداشتی و شبکه آب کشاورزی و به‌خصوص ایجاد و گسترش شبکه گسترده لوله‌کشی گاز در سراسر کشور جهشی و خارق‌العاده بوده است.

     ثانیاُ اکثر مردم فقط ظاهر شهرهای اصلی کشورهای مورداشاره را دیده یا در باره آنها شنیده‌اند و نمی‌دانند زیر پوسته آنچه پیشرفت در این کشورها خوانده می‌شود، چه خبر است و نمی‌دانند حتی در حاشیه همین شهرهای رویایی و زیر سایه همان آسمانخراشها و مراکز خرید وسوسه‌انگیز، مناطقی قرار دارد که تفاوت چندانی با حلبی‌آبادهای تهران خودمان در قبل از انقلاب اسلامی ندارند. نمی‌دانند با این که کشورهای حاشیه خلیج فارس روی دریای نفت و گاز خوابیده‌اند اما بسیاری از آنها هنوز سوخت موردنیاز خود را حتی در پایتخت‌هایشان از طریق کپسول گاز تأمین می‌کنند و حتی در بسیاری از موارد اگر آب آشامیدنی بهداشتی بخواهند، تنها از طریق خرید بطری‌های آب از مغازه‌ها امکان‌پذیر است.

     نمی‌دانند که وضعیت آب و برق روستاها و حتی شهرهای دورتر آنها در چه وضع نابسامانی قرار دارد و هنوز بسیاری از نقاط این کشورها از این امکانات اولیه هم محروم هستند.

     صرفنظر از روستاهای توریستی ترکیه، نمی‌دانند تقریباً در هیچ کدام از شهرها و روستاهای این کشور که متأسفانه به کشور آمال و آرزوهای برخی افراد برای خرید ملک و مسکن  و  سرمایه‌گذاری تبدیل شده، خبری از لوله‌کشی گاز نیست و مردم هنوز از ذغال سنگ و ضایعات کشاورزی برای تأمین انرژی استفاده می‌کنند.

     ظاهراً بسیاری از افراد جامعه یا نمی‌دانند و یا فراموش کرده‌اند که ایران اسلامی این دستاوردها را در سخت‌ترین شرایط و در وضعیتی کسب کرده که از همان ابتدا با انبوهی از توطئه خارجی و داخلی مثل؛ جنگ، آشوب و اغتشاش، تخریب، تهدید، ترور و شبیخون فرهنگی و گسترده‌ترین تحریم‌های ظالمانه و بی‌سابقه در سطح جهان مواجه بوده است.

     همچنین بسیاری از مردم نمی‌دانند که دستاوردهای انقلاب اسلامی فقط به این چند مورد محدود نمی‌شود و موارد دیگری مثل ساخت و صادرات کشتی اقیانوس‌پیما، خودکفایی در صنعت نفت (صنعتی که قبل از انقلاب به طور کامل در اختیار انگلیس و آمریکا بود) و حتی ساخت پالایشگاه در خارج از کشور و صدها و بلکه هزاران مورد دیگر نیز وجود دارد که به علت تبلیغات ضعیف دستگاه‌های ذیربط، مردم در مورد ارزش و اهمیت بسیاری از آنها یا اطلاعات کمی دارند یا اصلاً اطلاع ندارند.

    ذکر این نکته نیز ضرورری است که با استناد به منابع مختلف داخلی و خارجی، بخش عمده دستاوردهای کسب شده، در کشور ما نه‌تنها در قبل از انقلاب ‌سابقه نداشته، بلکه برخی از آنها (مثل داروی درمان دیابت) برای اولین بار در ایران تولید شده و در بسیاری از آنها از جمله؛ صنعت هسته‌ای، صنایع فضایی، صنایع دفاعی، صنعت نانو، صنعت نفت و گاز، علوم پزشکی و امثال آن، ایران اسلامی یا در ردیف ده کشور اول جهان و یا در جایگاه اول منطقه قرار دارد.

     برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه کافیست عبارت «دستاوردهای انقلاب اسلامی» را در همین سایت (سایت ره توشه) یا سایر سایت‌های معتبر اینترنتی جستجو نماییم.

احمدرضا هدایتی

کارشناس ارشد مدیریت

۸/۵/۱۴۰۳

نشانی الکترونیکی: ARH110@yahoo.com  نشانی سایت: rahtooshe.com