امروزه اکثر کشورهای جهان با محدویت منابع درآمدزا مواجه هستند، به گونه ای که گاهی تلاش می کنند تا کسری بودجه خود را از طریق ورود به عرصه های غیر قانونی تجارت از جمله؛ قاچاق انسان، قاچاق مواد مخدر، قاچاق تسلیحات و تجهیزات نظامی و سایر کلاها و محصولات ممنوعه، تامین نمایند، اما کشور ایران از معدود کشورهایی به شمار می رود که از ظرفیت های مختلفی برای کسب درآمد مشروع و کاملا قانونی برخوردار است.
درآمد ناشی از فروش نفت و گاز و سایر مواد اولیه طبیعی و امکان افزایش ارزش افزوده این مواد از طریق تبدیل آن به مواد ثانویه و محصولات نهایی – ظرفیت های گردشگری در بخشها و موضوعات مختلف – موقعیت ترانزیتی ایران به عنوان شاهراه ارتباط زمینی، هوایی و دریایی بین سه قاره اروپا، آسیا و آفریقا – فرصت های فراوان قابل رشد و دسترس در بخش پزشکی، صنعت، کشاورزی، صنایع دستی و حتی نرم افزار، فیلم و بازی های رایانه ای و همچنین امکان تولید و عرضه علم و فناوری های نوین با اتکاء به نخبگان و متخصصین جوان و خلاق، تنها بخشی از نعمات الهی است که در این سرزمین به ودیعه گذاشته شده است.
بدیهی است همانگونه که رهبر معظم انقلاب (دامه برکاته) بارها مطرح کرده اند، استفاده بهینه و مطلوب از ظرفیت های مورد اشاره برای افزایش ارتقاء سطح تولید، به خصوص تولید محصولات علمی، می تواند برترین موقعیت را در ابعاد مختلف اقتصادی و اجتماعی و حتی سیاسی و فرهنگی برای کشور فراهم نماید و این مطلب موضوعی است که از ابتدای انقلاب اسلامی پیوسته به عنوان یکی از دغدغه های اصلی مسئولین نظام، مورد توجه قرار داشته و در این جهت به خصوص در سالهای اخیر تلاشهای فراوانی صورت گرفته است.
البته شرایط کسب و کار و تولید در کشور ما تابع شرایط خاص خود بوده و همواره با فشارهای خارجی و مشکلات مختلف داخلی مواجه بوده، لذا اگرچه در تولید برخی از محصولات بومی داخل، مانند کولرهای آبی، تحول چندانی مشاهده نمی شود، اما متقابلا بسیاری از کالاهای عمومی و حتی پیشرفته و پیچیده ایرانی ازجمله: صنایع نظامی، صنایع اپتیک، مواد غذایی، محصولات دارویی و لوازم پزشکی، مواد شوینده و شیمیایی، خودرو، مصالح ساختمانی، شیرآلات و یراق آلات ساختمانی، لوازم خانگی و بسیاری از دیگر صنایع توانسته اند، در عرصه رقابت با محصولات خارجی، نظر مصرف کنندگان داخلی را تامین و در بازارهای خارجی نیز حضوری فعال و تاثیر گذار داشته باشند و این همه بیانگر آن است که کشور ما از ظرفیت های لازم برای کسب بالاترین جایگاه در سطح منطقه و بلکه جهان برخوردار است و این مفهوم بدان معنا است که به تعبیر حضرت امام (ره) ما می‌توانیم و خواستن توانستن است.
به رغم وضعیت مورد اشاره نباید فراموش کنیم که در سایه برخی سیاستگذاریها و اقدامات غیر اصولی دستگاههای ذیربط، در پاره ای از موارد، خواسته یا ناخواسته موانعی در مسیر رشد و پیشرفت کشور ایجاد شده است که کندی سرعت چرخ تولید را در پی داشته است، به عنوان مثال تبلیغات تجاری رسانه ها که عمدتاً در جهت کسب درآمد و به بهانه ایجاد رقابت صورت می گیرد، سبب شده تا تدریجاً بسیاری از صنایع کشور به راحتی از صحنه رقابت تجارت جهانی خارج و یا انگیزه ها برای تولید محصولات مورد تبلیغ رسانه های داخلی، از سرمایه گذاران و علاقمندان سلب گردد.
وضعیت مذکور وقتی شکل بدتری پیدا می کند که می بینیم رسانه ملی به رغم تاکیدات و توصیه های مکرر مقام معظم رهبری (دامه برکاته) مبنی بر ضرورت حمایت از تولید، کار و سرمایه ایرانی و همچنین اولویت بومی سازی و اصلاح سبک زندگی، نه تنها در معرفی و تبلیغ کالاها و محصولات خارجی دچار افراط و تفریط شده است، بلکه در برخی از تبلیغات خود، (احتمالا ناخواسته و از روی غفلت) همگونی سبک زندگی و حتی شکل ظاهری افراد با سبک و سیاق غربی را، راز موفقیت در تبلیغات دانسته و در تلاشی ساده لوحانه و غافل از نتایج کار، حتی برای تبلیغ کالا و محصولات ایرانی سعی می کند، از شخصیتهایی منطبق با خصوصیات ظاهری نژادهای اروپایی و غربی بهره ببرد و همین رسانه، در قالب برنامه ای دیگر به جستجوی مقصر پرداخته و برای کشف راهکارهای جدید برای اشتغالزایی و حمایت از تولید و یا اصلاح و بهبود سبک زندگی، به این و آن متوسل می شود.
آشفتگی تبلیغاتی رسانه ملی و ایضاً سایر رسانه های کشور در سال های اخیر در حدی بوده است که گاهی تبلیغ کالاهایی که با کیفیت همسطح یا حتی برتر در کشور تولید می شوند، تحت الشعاع تبلیغ محصولات و کالاهای مشابه خارجی قرار گرفته و معرفی این محصولات بخش قابل ملاحظه ای از وقت تبلیغاتی رسانه ملی، مطبوعات و حاشیه خیابان‌ها و معابر عمومی شهرها و حتی جاده‌های بین شهری را به خود اختصاص می دهد، در حالیکه الزاما تبلیغات تنها راه کسب درآمد و واردات تنها راه ایجاد رقابت نیست و حداقل استفاده از این روش نمی تواند در مورد همه صنایع و کالاها موثر واقع شود.
به این ترتیب این سوالات به ذهن متبادر می گردد که؛ تبلیغ کالاهای خارجی از طریق رسانه ملی با چه بهایی و تا چه حدودی مجاز است؟ چه دستگاهی مسئول رسیدگی به تخلفات تبلیغاتی رسانه ملی است؟ آیا هنگام بازنگری مجدد و ساماندهی تبلیغات تجاری رسانه ملی در جهت حمایت از تولید ملی و اصلاح سبک زندگی فرا نرسیده است؟ در وضعیت فعلی که کشور در شرایط تحریم قرار دارد، تشدید تبلیغات کالاها و محصولات خارجی در رسانه ملی چه مفهومی دارد؟ آیا اینگونه اقدامات، استمرار استفاده حداقلی از حداکثر امکانات کشور را به دنبال نخواهد داشت؟ آیا تبلیغ بیش از حد محصولات خارجی، مانع ترویج و نهادینه سازی فرهنگ خود باوری در جامعه نخواهد بود؟ آیا اصرار بر استفاده از کالاهای متنوع و جدید خارجی از طریق تبلیغات، به اسراف و تبذیر منابع موجود در کشور منجر نخواهد شد؟ آیا این عملکرد رسانه ملی مانع از اصلاح سبک زندگی نخواهد شد؟
احمدرضا هدایتی
کارشناس ارشد مدیریت
۲۷/۵/۹۲
صداو سیما، چرا؟
دوست عزیز سلام: ما هم همین سوآل را داریم که چرا؟
موفق باشید
می خواستم نظر بدم اما چون اسم و ایمیل اجباری خواستی نمی گم. حقد باشد.ایمیلم الکیه.
حالا خوب شد
نمی گم گرامی سلام:
مشکل از نرم افزار است، این موارد حذف نشد، اما همانطور که شما هم گفتید نرم افزار نشانی غیر واقعی را هم می پذیرد.
موفق باشید
سلام اخوی:
عالی بود اما کو گوش شنوا؟
مستدام باشید
علی آقای عزیز سلام:
خوشحالم که هم نظرید و امیدوارم مسئولین ذیربط هم بپذیرند و عملا اقدام کنند.
یا علی- موفق باشید