بی‌شک تمرکز بر انجام یک کار مشخص به شکل تخصصی و حرفه‌ای و در یک موضوع و رشته مشخص، شانس موفقیت و اخذ نتیجه مطلوب را به شدت افزایش می‌دهد و اصولاً انجام برخی از کارها بدون تحصیلات و مطالعات تخصصی امکان‌پذیر نیست، اما در عین‌حال موفقیت در برخی از مشاغل و بعضی عرصه‌ها نیز مستلزم داشتن اطلاعات و علم آگاهی نسبی از علوم و موضوعات مختلف است.
به‌عنوان مثال؛ جایگاه رئیس جمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، نمایندگان شوراهای اسلامی شهر و روستا، استانداران، فرمانداران، بخشداران، ائمه جمعه و جماعات، مدیر مسئول و سردبیر نشریات، از جمله مواردی هستند که به علت نوع و ماهیت شغلی، افراد شاغل در آن باید از اطلاعات نسبی در موضوعات مختلف برخوردار باشند تا بتوانند به شکل منطقی اظهار نظر نموده و به‌طور مطلوب وظیفه خود را انجام دهند.
در واقع رفتار فعالان در این مشاغل همانند یک پزشک عمومی است که وظیفه تشخیص اولیه و ارائه راهکار مقدماتی را برعهده دارد، اما طبیعی است که تصمیم و اقدام تخصصی برای تشخیص نهایی و مداوای قطعی را باید متخصص آن بیماری اتخاذ نماید و انجام دهد.
البته ممکن است تشخیص اولیه یا مداوای مقدماتی وی کاملاً صحیح یا توام با اشکال یا حتی غلط باشد، اما در هر حال وظیفه تشخیص اولیه برای تسهیل و تسریع در فرآیند درمان، بر عهده پزشک عمومی است و لذا موظف است که پس از بررسی لازم و بر اساس مطالعاتی که داشته و دارد، نظر خودش را اعلام و بیمار را برای مراجعه به متخصص موردنیاز راهنمایی کند.
قطعا اگر این راهنمایی مبتنی بر مطالعه و کسب آگاهی باشد، می تواند در روند بهبود بیمار موثر واقع شود و کار را تسهیل و تسریع نماید، بنابراین کسانی که فاقد چنین توانایی هستند و یا این نکته برایشان بی‌اهمیت است، نمی‌توانند در کار خود موفق عمل کنند و طبیعتاً نباید وارد چنین عرصه‌هایی بشوند.
این در حالی است که متاسفانه بسیاری از مسئولین و مدیران ما در همین حد هم توانایی ندارند و یا دارند اما به علل مختلف موجه و بعضأ غیرموجه، حاضر به استفاده از دانش خود نیستند، یعنی حتی حاضرنیستند در تشخیص اولیه درد و ارائه راهکار مقدماتی کمک کنند.
بدتر این که گاهی این افراد نه تنها برای انجام وظیفه ذاتی خود در حد شایسته اراده و انگیزه ندارند و خواسته یا ناخواسته و آگاهانه یا ناآگاهانه نقش خود را به درستی ایفا نمی‌کنند، بلکه با تولید و تزریق مطالب منفی، مانع از کار دیگران هم می‌شوند و باز این در حالی است که همه مسلمین شرعأ و قانونأ وظیفه دارند، برای پیشرفت جامعه اسلامی و حل مشکلات کشور با تمام توان و با استفاده از قدرت بیان، قلم، قدم و یا عمل خود وارد میدان شوند.
بدیهی است که در نهایت این ویژگی نباید باعث استبداد رأی و یا عُجب و خودپسندی متولیان این مشاغل شود، چرا که در اکثر موارد استفاده از دانش و تجربه افراد متخصص ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است که به‌خصوص در اداره امور کشور نباید مورد غفلت واقع شود.
احمدرضا هدایتی
کارشناس ارشد مدیریت
۱۰/۱/۱۴۰۰
نشانی الکترونیکی: ARH110@yahoo.com نشانی سایت: rahtooshe.com
